Il Binghamton Challenger, noto come Levene Gouldin & Thompson Tennis Challenger per ragioni di sponsorizzazione, è stato un torneo professionistico maschile di tennis. Faceva parte dell'ATP Challenger Tour e del circuito professionistico organizzato dalla Federazione tennis statunitense, la United States Tennis Association (USTA). Inaugurato nel 1994, si giocava annualmente sui campi in cemento dei Recreation park tennis courts a Binghamton, negli Stati Uniti.

Binghamton Challenger
Altri nomiLevene Gouldin & Thompson Tennis Challenger
Sport Tennis
CategoriaATP Challenger Series
PaeseBandiera degli Stati Uniti Stati Uniti
LuogoBinghamton
ImpiantoRecreation park tennis courts
SuperficieCemento
CadenzaAnnuale
DisciplineSingolare e doppio maschile
Partecipanti32S/16Q/16D
Sito Internetbinghamtonchallenger.com
Storia
Fondazione1994
Numero edizioni26 (2019)
Record vittorieBandiera del Cile Paul Capdeville (3, singolare)
Bandiera degli Stati Uniti Jeff Salzenstein (2, doppio)
Bandiera degli Stati Uniti Scott Humphries
Bandiera degli Stati Uniti Huntley Montgomery
Bandiera degli Stati Uniti Tripp Phillips
Bandiera degli Stati Uniti Scott Lipsky

Il record di titoli vinti nel singolare appartiene a Paul Capdeville con tre trofei, mentre nel doppio il record è condiviso, con due titoli a testa, fra tennisti americani: Jeff Salzenstein, Scott Humphries, Huntley Montgomery, Tripp Phillips e Scott Lipsky.

Albo d'oro modifica

Singolare modifica

Anno Campione Finalista Score
1994   Leander Paes   David Witt 6–4, 6–2
1995   Shūzō Matsuoka   Jamie Morgan 2–6, 7–6, 6–3
1996   Vincenzo Santopadre   Sargis Sargsian 6–3, 3–6, 6–3
1997   David Witt   Brian MacPhie 6–2, 6–4
1998   Takao Suzuki (1)   Diego Nargiso 5–2 rit.
1999   Antony Dupuis   Brett Steven 6–7, 6–1, 6–4
2000   Takao Suzuki (2)   Yong-Il Yoon 6–1, 6–4
2001   Cédric Kauffmann   Noam Behr 7–5, 6–1
2002   Scott Draper   Peter Luczak 7–6(5), 6–4
2003   Ivo Karlović   Nicolas Thomann 7–6(6), 6(6)–7, 7–6(4)
2004   Noam Okun   Danai Udomchoke 6–3, 4–6, 6–1
2005   Andy Murray   Alejandro Falla 7–6(3), 6–3
2006   Scott Oudsema   Lukáš Lacko 7–6(5), 6–2
2007   Thomas Johansson   Dušan Vemić 6–4, 7–6(7)
2008   Paul Capdeville (1)   Rajeev Ram 4–6, 6–3, 6–1
2009   Paul Capdeville (2)   Kevin Anderson 7–6(7), 7–6(2)
2010   Kei Nishikori   Robert Kendrick 6–3, 7–6(4)
2011   Paul Capdeville (3)   Wayne Odesnik 7–6(4), 6–3
2012   Michael Yani   Fritz Wolmarans 6–4, 7–6(11)
2013   Alex Kuznetsov   Bradley Klahn 6–4, 3–6, 6–3
2014   Serhij Stachovs'kyj   Wayne Odesnik 6–4, 7–6(9)
2015   Kyle Edmund   Bjorn Fratangelo 6–2, 6–3
2016   Darian King   Mitchell Krueger 6–2, 6–3
2017   Cameron Norrie   Jordan Thompson 6–4, 0–6, 6–4
2018   Jay Clarke   Jordan Thompson 6(6)–7, 7–6(5), 6–4
2019   Yūichi Sugita   João Menezes 7–6(2), 1–6, 6–2

Doppio modifica

Anno Campioni Finalista Score
1994   David DiLucia
  Chris Woodruff
  Neville Godwin
  Scott Sigerseth
4–6, 6–4, 6–3
1995   Scott Humphries (1)
  Adam Peterson
  Neil Borwick
  Jamie Morgan
7–6, 6–2
1996   Justin Gimelstob
  Jeff Salzenstein (1)
  David DiLucia
  Kenny Thorne
6–2, 6–4
1997   Brian MacPhie
  Jeff Salzenstein (2)
  Emanuel Couto
  Tamer El Sawy
7–5, 6–7, 6–3
1998   Myles Wakefield
  Wesley Whitehouse
  Petr Luxa
  Bernardo Martínez
7–5, 2–6, 7–5
1999   Mitch Sprengelmeyer
  Jason Weir-Smith
  Kevin Kim
  Hyung-Taik Lee
5–7, 6–4, 6–2
2000   Justin Bower
  Jeff Coetzee
  Lorenzo Manta
  Laurence Tieleman
6–3, 7–5
2001   Bobby Kokavec
  Frédéric Niemeyer
  Amir Hadad
  Andrew Nisker
2–6, 6–4, 6–1
2002   Paul Goldstein
  Scott Humphries (2)
  Amir Hadad
  Robert Kendrick
4–6, 7–6(1), 7–5
2003   Jonathan Erlich
  Andy Ram
  Stephen Huss
  Myles Wakefield
6–4, 6–3
2004   Huntley Montgomery (1)
  Tripp Phillips (1)
  Rik De Voest
  Nathan Healey
7–6(6), 7–6(4)
2005   Huntley Montgomery (1)
  Tripp Phillips (2)
  Alex Bogomolov Jr.
  Travis Rettenmaier
6–3, 6–2
2006   Scott Lipsky (2)
  David Martin
  Colin Fleming
  Jamie Murray
7–5, 5–7, [10–3]
2007   Scott Oudsema
  Ryan Sweeting
  Richard Bloomfield
  Kyu-Tae Im
7–6(5), 7–5
2008   Carsten Ball
  Travis Rettenmaier
  Brian Battistone
  Dann Battistone
6–3, 6–4
2009   Rik De Voest
  Scott Lipsky (2)
  Carsten Ball
  Kaes Van't Hof
7–6(2), 6–4
2010   Treat Conrad Huey
  Dominic Inglot
  Scott Lipsky
  David Martin
5–7, 7–6(2), [10–8]
2011   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
  Treat Conrad Huey
  Frederik Nielsen
6–4, 6–3
2012   Dudi Sela
  Harel Srugo
  Adrien Bossel
  Michael McClune
6–2, 3–6, [10]
2013   Bradley Klahn
  Michael Venus
  Adam Feeney
  John-Patrick Smith
6–3, 6–4
2014   Daniel Cox
  Daniel Smethurst
  Marius Copil
  Serhij Stachovs'kyj
6(3)–7, 6–2, [10–6]
2015   Dean O'Brien
  Ruan Roelofs
  Daniel Nguyen
  Dennis Novikov
6–1, 7–6(0)
2016   Matt Reid
  John-Patrick Smith
  Liam Broady
  Guilherme Clezar
6–4, 6–2
2017   Denis Kudla
  Daniel Nguyen
  Jarryd Chaplin
  Luke Saville
6–3, 7–6(5)
2018   Gerard Granollers Pujol
  Marcel Granollers
  Alejandro Gómez
  Caio Silva
7–6(2), 6–4
2019   Max Purcell
  Luke Saville
  JC Aragone
  Alex Lawson
6–4, 4–6, [10–5]

Collegamenti esterni modifica

  Portale Tennis: accedi alle voci di Wikipedia che trattano di tennis