Sangiaccato di Krka

Sangiaccato di Krka; Liva Krka
Informazioni generali
Capoluogo	Knin
Dipendente da	Impero ottomano
Amministrazione
Forma amministrativa	Sangiaccato
Evoluzione storica
Inizio	1580
Causa	Istituzione dell'Eyalet di Bosnia
Fine	1688
Causa	Dissoluzione
Sangiaccato di Clissa; Sangiaccato di Bosnia	Repubblica di Venezia; Frontiera militare croata; Sangiaccato di Bosnia

Il sangiaccato di Krka^[1] (in turco liva Krka, in serbo-croato Krčki sandžak) era un sangiaccato di frontiera (serhad) dell'Impero ottomano.

Denominazione modifica

Il sangiaccato è a volte noto nella storiografia serbo-croata come "Sangiaccato di Krka e Lika" (Krčko-lički sandžak).^[2] Le fonti italiane lo indicano con diverse denominazioni come Cherca^[3] Chirca^[4] Kirka^[5] o Lika.^[6]

Storia modifica

Nel 1580 Ferhad Pasha Sokolović divenne il primo governatore (beilerbei o semplicemente pascià) del Baliaggio di Bosnia.^[7] L'Eyalet di Bosnia (o Pascialato) comprendeva un totale di dieci sangiaccati: il sangiaccato di Bosnia (provincia centrale), il sangiaccato di Erzegovina, il sangiaccato di Vučitrn, il sangiaccato di Prizren, il sangiaccato di Klis, sangiaccato di Krka e sangiaccato di Pakrac.^[7]

Il sangiaccato comprendeva il territorio tra Lika e Krbava e le aree tra Zrmanja e Krka; la sua sede era posta a Knin.^[8] Era formato da territori che facevano parte del sangiaccato di Clissa e del sagniaccato di Bosnia.^[9]

Il sangiaccato aveva circa 30 nahiye.^[10]

Governatori modifica

Arnaud Mehmed Memi-beg, primo
stari Memi-beg (?)
Jusuf-alajbeg (?)
Halil-beg (?)
Rustem-beg (?)
Mustaj-beg/Mustafa-beg (?)
Halil-beg Alajbegović (?–1647)^[11]
Muhamed Durakbegovic (att. 1675)

Note modifica

^ Fabrizio Rudi, Soglie inquiete: L’Italia e la Serbia all’inizio del Novecento (1904-1912), Mimesis, 4 febbraio 2020, ISBN 978-88-575-6629-0. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ (HR) Adem Handžić, Tuzla and its environs in the sixteenth century, Svjetlost, 1975, p. 393. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ Andrea Valiero, Storia della guerra di Candia, C. Coen, 1859, p. 97. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ Monumenta spectantia historiam slavorum meridionalium, Academia Scientiarum et Artium Slavorum Meridionalium, 1972, p. 33. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ Conrad Malte-Brun, Nuovo dizionario geografico portatile che contiene la descritione generale e particolare delle cinque parti del mondo conosciuto ..., Giovanni Battista Missiaglia, 1827, p. 928. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ Archivio di Stato di Venezia, I "documenti turchi" dell'Archivio di Stato di Venezia: inventario della miscellanea a cura di Maria Pia Pedani Fabris, Ministero per i beni culturali e ambientali, Ufficio centrale per i beni archivistici, 1994, p. 224, ISBN 978-88-7125-090-8. URL consultato il 4 ottobre 2021.
^ ^a ^b (SR) Istorisko društvo Bosne i Hercegovine, Godišnjak, 1952. URL consultato il 4 ottobre 2021.
«... босанског ејалета именован је Ферхад-паша Соколовић (1580 — 1588) који је дотле био санџак-бег босански (1574 — 1580). Поред босанског санмака под власт босанског беглербега подвргнуто је још девет санџака који су дотле били у саставу румелиског или будим- ског ејалета. Уз босански санџак који је сада постао централна облает босанског пашалука овоме су ејалету одмах припојени сан- џаци: херцеговачки, вучитрнски, призренски, клишки, крчки и па- крачки, који су тада били издвојени из румелиског ејатета, и зворнички и пожешки, који су били издвсјени избудмскогејалета.Тако се босански беглербеглук, ејалет или пашалук у почетку свога оп- стојања састојао од десет санџака.»
^ (HR) Vjekoslav Klaić, Knin za turskog vladanja, in Vjesnik Arheološkog muzeja u Zagrebu, vol. 15, n. 1, 12 gennaio 1928, p. 259. URL consultato il 4 ottobre 2021.
«Kad se je pak oko god. 1580. stalo raditi, da se od Bosne stvori pašaluk ili beglerbegat, stvoren bi od Like i Krbave, zatim od krajeva između Zrmanje i Krke zasebni sandžak sa stolicom u Kninu»
^ Socijalistička republika Bosna i Hercegovina, Jugoslavenski leksikografski zavod, 1983, p. 87.
^ Adem Handžić, Population of Bosnia in the Ottoman period: a historical overview, Research Centre for Islamic History, Art, and Culture, 1994.
«The sancak of Bosnia consisted of 55 nahiye, the sancak of Klis 42. of Zvornik 31, of Herzegovina 25, of Cernica (Pakrac) 13 and of Krka (Lika) ca. 30 nahiye. These sancaks formed the Bosnian eyalet. Before we consider the data from this ...»
^ Safvet-beg Bašagić, Znameniti hrvati, bošnjaci i hercegovci u turskoj carevini: Izvanredno izdanje Matice hrvatske za godinu 1931, Stamparija Grafika (S. Kovačić), 1931.
«Halil beg Alaibegović zadnii krčki sandžak, koga sn Mlečani zasnžniili i opremili u Mletke g. 1057. (1647.).»

[1] Fabrizio Rudi, Soglie inquiete: L’Italia e la Serbia all’inizio del Novecento (1904-1912), Mimesis, 4 febbraio 2020, ISBN 978-88-575-6629-0. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[2] (HR) Adem Handžić, Tuzla and its environs in the sixteenth century, Svjetlost, 1975, p. 393. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[3] Andrea Valiero, Storia della guerra di Candia, C. Coen, 1859, p. 97. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[4] Monumenta spectantia historiam slavorum meridionalium, Academia Scientiarum et Artium Slavorum Meridionalium, 1972, p. 33. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[5] Conrad Malte-Brun, Nuovo dizionario geografico portatile che contiene la descritione generale e particolare delle cinque parti del mondo conosciuto ..., Giovanni Battista Missiaglia, 1827, p. 928. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[6] Archivio di Stato di Venezia, I "documenti turchi" dell'Archivio di Stato di Venezia: inventario della miscellanea a cura di Maria Pia Pedani Fabris, Ministero per i beni culturali e ambientali, Ufficio centrale per i beni archivistici, 1994, p. 224, ISBN 978-88-7125-090-8. URL consultato il 4 ottobre 2021.

[books.google.com-7] (SR) Istorisko društvo Bosne i Hercegovine, Godišnjak, 1952. URL consultato il 4 ottobre 2021.
«... босанског ејалета именован је Ферхад-паша Соколовић (1580 — 1588) који је дотле био санџак-бег босански (1574 — 1580). Поред босанског санмака под власт босанског беглербега подвргнуто је још девет санџака који су дотле били у саставу румелиског или будим- ског ејалета. Уз босански санџак који је сада постао централна облает босанског пашалука овоме су ејалету одмах припојени сан- џаци: херцеговачки, вучитрнски, призренски, клишки, крчки и па- крачки, који су тада били издвојени из румелиског ејатета, и зворнички и пожешки, који су били издвсјени избудмскогејалета.Тако се босански беглербеглук, ејалет или пашалук у почетку свога оп- стојања састојао од десет санџака.»

[8] (HR) Vjekoslav Klaić, Knin za turskog vladanja, in Vjesnik Arheološkog muzeja u Zagrebu, vol. 15, n. 1, 12 gennaio 1928, p. 259. URL consultato il 4 ottobre 2021.
«Kad se je pak oko god. 1580. stalo raditi, da se od Bosne stvori pašaluk ili beglerbegat, stvoren bi od Like i Krbave, zatim od krajeva između Zrmanje i Krke zasebni sandžak sa stolicom u Kninu»

[9] Socijalistička republika Bosna i Hercegovina, Jugoslavenski leksikografski zavod, 1983, p. 87.

[Handžić1994-10] Adem Handžić, Population of Bosnia in the Ottoman period: a historical overview, Research Centre for Islamic History, Art, and Culture, 1994.
«The sancak of Bosnia consisted of 55 nahiye, the sancak of Klis 42. of Zvornik 31, of Herzegovina 25, of Cernica (Pakrac) 13 and of Krka (Lika) ca. 30 nahiye. These sancaks formed the Bosnian eyalet. Before we consider the data from this ...»

[Bašagić1931-11] Safvet-beg Bašagić, Znameniti hrvati, bošnjaci i hercegovci u turskoj carevini: Izvanredno izdanje Matice hrvatske za godinu 1931, Stamparija Grafika (S. Kovačić), 1931.
«Halil beg Alaibegović zadnii krčki sandžak, koga sn Mlečani zasnžniili i opremili u Mletke g. 1057. (1647.).»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]