Ulm Challenger

(Reindirizzamento da Neu Ulm Challenger)

Lo Ulm Challenger, anche noto come Müller Cup è stato un torneo professionistico di tennis giocato su campi in terra rossa. Faceva parte dell'ATP Challenger Series. Si è giocato annualmente in Germania, dal 1982 al 1992 a Nuova Ulma e dal 1993 al 2002 a Ulma.

Müller Cup
Sport
CategoriaATP Challenger Series
LuogoNuova Ulma, Germania (1982-1992)
Ulma, Germania (1993-2002)
SuperficieTerra rossa
CadenzaAnnuale
DisciplineSingolo e doppio maschile
Partecipanti32S/16D
Storia
Fondazione1982
Soppressione2002
Numero edizioni22
Record vittorieBandiera della Rep. Ceca Tomáš Šmíd (2, singolare)
Bandiera del Marocco Younes El Aynaoui
Bandiera della Rep. Ceca Jaroslav Navrátil (3, doppio)

Nel singolare il record appartiene a Tomáš Šmíd e Younes El Aynaoui con due trofei a testa. Nel doppio invece primeggia sugli altri il ceco Jaroslav Navrátil con tre titoli.

Albo d'oro

modifica

Singolare

modifica
Anno Campione Finalista Punteggio
1982   Karl Meiler   Scott Lipton 2–6, 7–6, 6–1
1983   Tomáš Šmíd (1)   Trevor Allan 7–5, 6–4
1984   Kent Carlsson   Raúl Viver 6–3, 6–1
1985   Milan Šrejber   Kent Carlsson 0–6, 6–4, 6–2
1986   Simone Colombo   Gilad Bloom 6–7, 6–4, 6–1
1987   Tomáš Šmíd (2)   Thierry Champion 6–3, 6–4
1988   Raúl Viver   Stefan Eriksson 7–5, 6–2
1989   Ricki Osterthun   Simone Colombo 5–1 ritiro
1990   Dmitrij Poljakov   Bart Wuyts 3–6, 7–5, 6–3
1991   Rodolphe Gilbert   Tomas Nydahl 6–2, 6–4
1992   Marcos Ondruska   Marc-Kevin Goellner 7–6, 6–1
1993   David Prinosil   Olivier Delaître 6–3, 6–3
1994   Oscar Martinez Dieguez   Václav Roubíček 6–1, 6–1
1995   Carl-Uwe Steeb   Karim Alami 4–6, 7–6, 6–0
1996   Kris Goossens   Karim Alami 6–4, 6–0
1997   Dinu Pescariu   Stefan Koubek 7–5, 6–1
1998   Younes El Aynaoui (1)   Dinu Pescariu 6–4, 6–3
1999   Younes El Aynaoui (2)   Andrew Ilie 7–6, 6–3
2000   Germán Puentes   David Sánchez 6–3, 6–3
2001   Nikolaj Davydenko   Irakli Labadze 4–6, 7–6(2), 7–5
2002   Oliver Gross   Martin Verkerk 7–6(5), 4–6, 6–3
Anno Campioni Finalisti Punteggio
1982   Karl Meiler
  Jaroslav Navrátil (1)
  Dusan Kulhaj
  John Van Nostrand
6–3, 6–3
1983   Heinz Günthardt
  Balázs Taróczy
  Andrew Jarrett
  Jonathan Smith
6–2, 6–4
1984   Stefan Hermann
  Brian Levine
  Eduardo Oncins
  Fernando Roese
6–4, 7–5
1985   David Mustard
  Jonathan Smith
  Tore Meinecke
  Ricki Osterthun
6–3, 4–6, 6–4
1986   Mansour Bahrami
  Jaroslav Navrátil (2)
  Menno Oosting
  Huub van Boeckel
7–5, 6–1
1987 Torneo non terminato
1988   Michael Stich
  Martin Sinner
  Heinz Günthardt
  Balázs Taróczy
6–3, 6–4
1989   Jaroslav Navrátil (3)
  Christian Weis
  Simone Colombo
  Nevio Devide
walkover
1990   Massimo Cierro
  Simone Colombo
  George Cosac
  Vojtěch Flégl
0–6, 6–2, 6–1
1991   Tarik Benhabiles
  Olivier Delaître
  Carl Limberger
  Diego Nargiso
6–4, 7–6
1992   Gustavo Luza
  Daniel Orsanic
  Bruce Derlin
  Steve Guy
6–3, 6–2
1993   David Prinosil
  Richard Vogel
  Jorge Lozano
  Udo Riglewski
6–1, 6–3
1994   Donald Johnson
  Jack Waite
  Vladimir Gabričidze
  Andrej Merinov
4–6, 6–2, 6–0
1995   Pablo Albano
  Tom Kempers
  Karim Alami
  Gábor Köves
6–7, 6–4, 6–4
1996   Karsten Braasch
  Jens Knippschild
  Ģirts Dzelde
  Aleksandar Kitinov
7–5, 6–3
1997   Kris Goossens
  Tom Vanhoudt
  Petr Luxa
  Petr Pála
6–3, 6–0
1998   Márcio Carlsson
  Jaime Oncins
  Dirk Dier
  Michael Kohlmann
6–4, 6–7, 6–3
1999   Andrew Painter
  Byron Talbot
  Dirk Dier
  Michael Kohlmann
6–3, 6–4
2000   Orlin Stanojčev
  Mikhail Youzhny
  Thomas Behrend
  Karsten Braasch
6(2)–7, 7–5, 6–0
2001   František Čermák
  David Škoch (1)
  Brandon Coupe
  Tim Crichton
6–2, 6–4
2002   Leoš Friedl
  David Škoch (2)
  Tim Crichton
  Todd Perry
6–3, 4–6, 7–5

Collegamenti esterni

modifica
  • Sito ITF, su itftennis.com. URL consultato il 27 giugno 2014 (archiviato dall'url originale il 20 luglio 2013).
  Portale Tennis: accedi alle voci di Wikipedia che trattano di tennis